Parayla satılan
Mutluluk gördüm.
Yitip gidecek olana
Mutluluk diyen
Ahmakların satın aldığı
Mutluluğu.
Sahte zevklerin
Özgürlük uğruna
Satıldığını gördüm.
İnsanları gördüm
Eriyip giderken,
Gül dikeninden örülmüş
Zindan çemberleri içinde.
Tükenen zamanın
Solan bahçesinde
Sonsuzluğun kaygan ipine tutunurken
Sonsuzluk çukuruna düşüveren
İnsanlar.
Ne kadar da çoktular.
Sanki onlardan başkası,
Hiç yoktular.
Kayıt Tarihi : 30.10.2015 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!