Her gece yastığıma uzanınca,
Sorarım kendime.
Mutluluk nasıl bir şey diye.
Mutluluk düşlerdedir belki de.
Kim haklı,kim?
Nefsime ağır işlerle başa çıkabildim mi?
Beynimi hep sorular kurcalar.
Kimim ben?
Neden hep ben, ben, ben! ?
Ne işim var bu dünyada?
Neden düşmanım bu insanların çoğuna.
Huzur var mı yuvanda?
Kavgasız hayat olur mu?
Ekmek kavgası, gelecek kaygısıyla,
Hep didişiriz.
Birbirimizi dişleriz.
Öteyi hiç düşünmeyiz.
Bir çocuğun gülüşünden mutlu oluruz.
Kendimiz için mi yaşarız.
Bu kokuşmuş,ikiyüzlü,alçak dünyada.
Anama bile güvenesim gelmez,niye?
Kayıt Tarihi : 16.5.2009 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/16/mutluluk-419.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!