Mevsimler geçiyor sen gelmiyorsun,
Tükenen sabrımı hiç bilmiyorsun,
Gücenmiş gönlüme bekle diyorsun,
Bekleyebilir mi insan severse?
Beyaz çiçeklerden bir demet sundun,
Kimsesiz ruhumun tek dostu oldun,
Kara gecelere ay gibi doğdun,
Sabır da tükenir umut sönerse.
Kayıt Tarihi : 7.3.2003 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!