Batarken akşam güneşi,hüzün kaplar içimi
İçlenirim,yaşanılan kötü anılara dalar giderim.
Mazi kalbimde yara değil,canımı yakar ama
Güzellikler yaşansada şimdilerde gönlümde
İzleri silmek çok zor ne kadar istesekte,
Kızıyorum kendime, bunca kedere değermiydi?
Çekip gitmek varken onca beklemek neden di?
Geç kalmışlığıma en çok pişmanlığım
Zamanında neden korktum anlamadım
Yirmi yıl ziyan oldu gitti ömürden inadına
Kalbim kırıldı, incindi boşu boşuna
Mutluluk bir nefes kadar yakınken
Yıllarca bilmem neden oyalandım.
Şükrediyorum her gün tanrıma
Geçte olsa mutluluğu yakaladım...
Kayıt Tarihi : 10.6.2008 01:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysen Erarslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/10/mutluluk-353.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!