Kendini mutluymuş gibi gösterdigin mutsuz anlar olurya;
Hani gülümşeyişlerinin yapmacık,
Göz yaşlarını dışarı değilde,içine daha doğrusu kalbine akıttıgın,
Asıl duygularını yansıtamadıgın anlar!
İşte o anlarda yanında olmak isterdim!
Mutsuzluğuna çare olamayabilirdim ama;
mutsuzlugunu paylaşıp yükünü hafifletmek isterdim!
MUTLULUĞUNA ORTAK ÇOK,mutsuzluguna ortak olmak isterdim...
Sözlerim bile seni mutsuz kılıyorsa susup bir daha konuşmak istemezdim...
Ve şu an sustum sana karşı sen mutlusun ve bana ihtiyacın yok diyerek...
Mutsuz oldugunda tekrar ara beni biliyorsun nerelerdeyim ve ne haldeyim
Ramazan AstanKayıt Tarihi : 11.5.2008 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!