Mutluluk Şiiri - Özlem Celik

Zihnime atılan bir oltanın ucundaydı sorular
Geldi yerleşti beynimdeki yerine
Sonra çıkardı tüm cevapları teker teker..

Kimbilir belki dolabın en tepesindeki kurabiye kavanozuna ulaşmaktır kırmadan
ya da bir elma şekerini yemek nefes almadan,
En sevdiğin meyve ağacının tepesine çıkmak
Bahçede gördüğün bir karınca yuvasını bozmadan
bulduğun ekmek kırıntılarını bırakmaktır usulca..
Belki gökte süzülen bir kuş gördüğünde
imrenmektir nasıl özgürce uçabildiğine şaşarak.
Üç tekerlekli bir bisiklete binerken,
iki tekerleklisini kullanmanın hayalini kurmaktır ya da
Bir külahta birbirinden farklı üç top dondurmayı tutmaktır sıkıca
Rengarenk balonlar gördüğünde onlara doğru koşma isteği,
koşarken yaşadığın coşkudur belki mutluluk
İlk defa dönme dolaba bindiğinde hissettiğin heyecandır
Elinde tuttuğun üç kuruş paranın sana ait olduğunu bilerek,
en yakın bakkala gitmektir belki
Belki de yazı yazmayı öğrenirken,
çizdiğin eğik çizgilerden birinin düzgün oluşunu görmektir
İzlediğin çizgifilmin hiç bitmeme olasılığını düşünmektir
Mutluluk adına daha çok şey yazabileceğini bilmektir
Kimbilir belki de mutluluk
Annenin sebepsiz elini tutması,
Babanın zamansız başını okşamasıdır
Ama en çok çocuk olmaktır
Yaşamı bir masal bilip yol almaktır...