Özlem kalbimden taşıp,
Gözlerimden akarken,
Duvarlarda dolaşıp,
Resimlere bakarken,
Düştü gözbebeğime,
Kollarıma atlayan,
Köz düştü yüreğime,
Hasreti tokatlayan,
Ambersi solukları,
Her akşam olduğunda,
Babacım çığlıkları,
İçime dolduğunda.
Boşluğu kucakladım,
Bir zaman kalakaldım,
Allah’ıma yalvardım,
Mutluluk sizinleymiş.
Sizlerle kuru ekmek,
Sizsiz hayat zül imiş.
Sizinle hep sürünmek,
Sizsiz bal zehir imiş.
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulvahap Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/04/mutluluk-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!