Ansızın bir defa kapımı çalsan
Bir kere de bana misafir olsan
İyi ağırlardım evimde kalsan
Sevincimden uçmaz mıydım mutluluk.
Nasıl bir şeysin ki erişemedim
Sana asla kötü bir şey demedim
Gözlerim yollarda seni bekledim
Erişilmez uzaktasın mutluluk.
Yıllardır adını tekrar ederim
Sen olmadan yaşamakmış kaderim
Bir gün gelir ebediyen giderim
Benim için hayal oldun mutluluk.
Yıllar ilerledi,artık geç oldu
Ömrüm bitmesine bilmem ne kaldı
Benden başkasından torunun oldu
Her hal benden hoşlanmadın mutluluk.
Garip ozan çok aradı yoruldu
Mutsuzluğa sıkı sıkı sarıldı
Yaşı ilerledi,defter dürüldü
Bundan sonra adın anmam mutluluk.
Bu şiiri rastgele içimden geldiği şekilde 06/11/2009 Cuma günü yazdım.Şiir severlere saygılarımla.
Mete EkiciKayıt Tarihi : 15.11.2009 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!