Varmış olacaksın; belki de dönüp geleceksin, yaz.
Kucağında ağlayan, hiç susamıyorsa sanki bez-bebek!
Tek bildiğim bu; söyleyebildiğim yüzüne gülerek...
Kendin için yaşa ve kendini var etmek için çabala...
Yoksa, kimse de yok zaten kurtaracağın bir çapayla...
Olsun, varsın... Varsın, olsun..!
Tüm ve yalnızca yaşananlar hep kendi hayatınsa..!
Kendinden daha başkası da bilmeyecek esrarını...
Kimsen de baki kalmayacak dostluğun dünyasında.
Kal-kış sırası geldikçe herkes uçup gidecek bucağına,
Kendinden ve dünyanın üstünden geçerek sonsuzuna...
Varsın, olsun... Olsun varsın..!
Halil GürbüzKayıt Tarihi : 19.3.2013 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!