Mutluluğun Yankısı

Yine mutlu bir yüz gördüm.
Gözlerim doldu.
Görür görmez kırıldı, burnumun direği
Belki mutluluğu tanımadığımdan, belki sevindiğimden
Gözlerimden yaşlar döktüm.

Baba dedi, sarıldı ellerine babasının
Öptü, öptü
Yıllardır hiç görmemiş gibi
Ve!
Sevincinden, kıpır, kıpır etti yüreği
Verdi, babasına hediyesini.

Mutluluktan uçuyordu baba
Oğlum dedi sarıldı ona öptü doyamadı
Sonra, tekrar, tekrar
Öptü..
Ve onu yüzlerine, bıyıklarını sürte, sürte
Kokladı gül koklar gibi.

Ben o mutluk karşısında heyecanlandım
Gözlerim doldu baktım
Onlara gözyaşlarımı göstermedim sakladım amma
Yine de duramadım
Bir kenara çekildim, gizli, gizli ağladım.

24 Haziran 2015-06-24
Antalya