Mutluluğun Sırrını Arayanlara

Gözlerimin içinden gelen bir ışıkla merhaba!
Ne yalnızlık, ne umutsuzluk acıtamıyor artık canımı.
Sevinç çığlıklarıma “şişşt” diyorum,
Sessiz olun duymasınlar!
Kendime acımaktan vazgeçtim, zavallı insanlara acıyorum şimdi.
Hayattan tat aldığını sanıp, aslında sadece kendilerini kandırıp,
Herkesle dalga geçip, kendi rezilliklerini görmeyen zavallı insanlara…
Kendi olgunluğumla gurur duyuyorum!
Hiçbir gözün görmediği, hiçbir insanın anlamadığı derinliklere
İndirebiliyorum benliğimi.
Sessiz, sedasız ama mutluyum!
Hırçınım, öfkeliyim zamanımı çalanlara ama bir o kadar da durgunum!
Ben bu halimle huzurluyum!
Kimsenin himayesine girmeden, benliğimi kaybetmeden…
Hedeflerim varken güvendeyim.
Sadece kendimi düşünmeliyim,
Ufak ama zararsız bir bencillik yaparak!
Ne değerimi bilmeyen bir serserinin kölesi olmalıyım,
Ne de gerektiğinden fazla değer vermeliyim insanlara.
Ne kaybetmeliyim, ne de kendimi mahvetmeliyim!
Mutluluğum, kişiliğim ve hedeflerimle
Hatasız dimdik yürümeliyim geleceğe açılan kapıya!
İstediğim her yere duyurmalıyım sesimi.
Ulaşabildiğim herkese…
Farklı ve özel olmayı amaçlamalı ve başarmalıyım…
Her adımda, her yenilikte “işte” demeliyim. “bu benim”.
Ufacık tefecik şeylere gülmeliyim saatlerce.
Her şeyden tat almalıyım.
Sonra hata yapmalı, hatamdan ders çıkarmalıyım…
Pişman olmalıyım ve bir daha tekrarlamamalıyım.
En önemlisi
Her anımı bir saniye sonra uçurumdan düşüp yok olacak,
Bu dünyadaki hiçbir şeyin bir daha tadına bakamayacak gibi
Dopdolu yaşamalıyım…