Mutluluğun resmi Şiiri - Ali Faik Bak

Usta, bana mutluluğun resmini çiz.
Paletini mutluluğun renkleriyle doldur.
Mutluluk adına salla fırçanı tuvaline.
Bütün güzel renkleri al, siyah olmasın.
Gökyüzünün renkleriyle beze sayfanı.
Denizin mavisini, yeryüzünün yeşilini.
Ve tuvaline mutluluğun resmini çıkar.
Gülen insan yüzleri, lunaparkta çocuklar,
Cami avlusun da beyaz güvercinler olsun.
Toprak rengi koksun, keten bezi tuvalde,
Kırlarda oynaşan bembeyaz yaban atları,
Hasretin acıklı türküsünü söyleyen çoban,
Söğüt ağacından yapılmış kavalını unutma.
Çoban köpekleri olsun koyunların yanında,
Sakın ha çakallara tuvalinde yer verme.
Şehirler kalabalık olmasın, koca binalar da,
Evler bahçeli ve kapılarında ipler asılı olsun.
Sokakların da çocuklar saklambaç oynasın.
Mahalle kavgası olmasın, serseriler de,
Zerzevat satan seyyar satıcılar dolaşsın,
Domates, biber, patlıcan diye bağıran.
Geceleri bozacılar ellerinde zil sesleri.
Mahalle bekçileri, uyarı düdükleri çalan.
Ne ayrılık olsun yardan, ne zamansız ölüm.
Bana yalnız mutluluğun resmini çiz ressam,
Sadece mutluluğun.