Alt alta iki mısradan ibaret sanırdım ,
Şiir dedikleri sevgi selini.
Seni görünce anladım ,
O iki mısranın ne denli ;
Kalbe nakşettiğini.
Şiir okumayı da bilmezdim ,
Kalemime almadan önce seni.
Şimdi yazmasını da öğrendim.
Kalbimin kapılarını araladığından beri.
Kalemimin mürekkebini ;
Kalbimin sesiyle doldurdum ki ,
Gülüşünde çiçekler açtı kadının.
Gözleri söyledi ,
Dünyanın en güzel bestesini.
Ve hatta ;
Yüzünde oluşan ince hatlar çizerdi ,
Mutluluğun resmini...
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 14:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!