Mutluluğun Resmi

Hani,
İmkanım olsaydı da
Gidebilseydim buradan,
Bir ıssız adaya,
Ya da,
kimsenin olmadığı Bir doğaya.
İnsanlardan uzakta,
Mutluluğu aramaya...
Bir köpeğim olmalıydı,
Yarenlik yapmaya.
Tabii ki
Kedilerimi de alırdım,
Okşamaya.
Birde,
Bir eşeğim olmalıydı,
Kasabadan erzak taşımaya...
Bir kulübe yeterdi.
Nohut oda,bakla sofa,
Yaşamaya.
Rüzgar söylerken eski şarkıları,
Ağaçlar,başlamalı yapraklarıyla
El sallamaya...
Haa! birde
hiç değilse pencereleri
Pembe olmalı.
Ve pembe pencerelerden,
Güneşin batışına bakmalı.
Vee,
Yalnız başına,
çalışmalı insan
mutluluğun
Resmini yapmaya...