Mutluluğun Resmi Şiiri - Şıh Mahmut Kıran

hani ‘bir resim çiz’ demiştin bana

‘müstakil bir aşk olsun içinde

ve bir rüzgar essin ki

yüreğim yüreğine kenetleniversin o fırtına...

ve bir yağmur yağsın ardından

toprak kokusu eşikten geçip-merhaba! Desin

sevgiye, çırpınan yüreklere ve geç kalmışlığa Merhaba! ’

ve ‘bir kenara bir düzine çocuk çiz’ demiştin;

‘her birinin adı birbirine benzeyen

gözleri en az bizim ki kadar parıltılı olan...

şurda burda bir yaramazlık yapsınlar

mesela komşu kızına laf atıp

bizim de yaptığımız gibi

kaçamak bir sevda yaşatsınlar o minik yüreklerinde...’

‘kuşlar öyle içten söylesinler ki bizim şarkımızı

güller daha bi güzel açsın bahçemizde...

gelip geçenler tebessümle baksın halimize

kıskançlık, nefret olmamalı çevremizde...’

olmadı BİR TANEM

çizemedim o dediğin resmi...

ve sen BİR TANEM sen

apansız kaçarken kırmıştın zaten fırçamı...

artık sen de biliyorsun ya!

Olmayacak hiç... o ev,bahçe ve çocuklar

Ve olmayacak bizim şarkımızı söyleyen kuşlar

Ve tebessümle bakan insanlar

Ve ben mutluluğun resmini çizemeyeceğim

Belki resim çizmeyi de unutmuşumdur.

Kim bilir?

Zaten hiç niyetim de yok...

Peki sen

Çizdirebilecek misin bakalım

O aptal baytara böyle bir resim

komik gelecek sana ama

olsa olsa

birkaç öküz bir de ahır çizer sana

güzel güzel seyredersiniz siz

mutlu bir aile tablosu gibi gelir önce

yoldan gelip geçenler burunlarını tıkarlar

ve kargalar söyler ancak o iğrenç mırıltınızı

dönmek istersin geriye

kapımı çalar af dilersin belki de

ve dehşete kapılırsın o an

tıpkı sana benzeyen biri açar kapıyı

‘öyle biri yok’ der

‘bir şair var içerde sadece’

ve ben çıkarım karşına

birkaç sözcük fısıldarım kulağına, ağlarsın

sonra sayıklaya sayıklaya dönersin geriye

‘mutluluğun şiirini bilir misin? ’

‘mutluluğun şiirini bilir misin? ’...