Resmini çizmek isterseniz hangi tonları kullanırdınız...beyazın masumiyetinimi çalardınız grideki belirsizliğemi sığınırdınız...yeşil mi olmalı mutluluk yoksa deniz gibi masmavi umut kokulumu...........
pembenin hayallerine mi dalmalıydı.
Ben hayata bej diyorum beyaz olamayacak kadar kirlendi dünya doğmamış sebilere hayat kirli beyaz...günah kadar beyaz.....
ben bir ressamım elimde fırçam tüm hayatı mutluluğa boyamak arzum.rüyalardan başladım ilkin hayaller olmadan hedefler çizilmeden ne anlam ifade ederdi ki yaşamak...ışıltılı gözler görmek istedim hep,oysa düşük omuzlardı nasibim....çocuktum büyüdüm ve insanlar hala aynı şeyler için üzülüyor değişen dış dünya,iç dünyalarımız aynı kanamalarda..herkesin sorguladığı cevaplamaktan daha doğrusu çözüm üretmekten kaçtığı dünyamız......
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta