Resmini çizmek isterseniz hangi tonları kullanırdınız...beyazın masumiyetinimi çalardınız grideki belirsizliğemi sığınırdınız...yeşil mi olmalı mutluluk yoksa deniz gibi masmavi umut kokulumu...........
pembenin hayallerine mi dalmalıydı.
Ben hayata bej diyorum beyaz olamayacak kadar kirlendi dünya doğmamış sebilere hayat kirli beyaz...günah kadar beyaz.....
ben bir ressamım elimde fırçam tüm hayatı mutluluğa boyamak arzum.rüyalardan başladım ilkin hayaller olmadan hedefler çizilmeden ne anlam ifade ederdi ki yaşamak...ışıltılı gözler görmek istedim hep,oysa düşük omuzlardı nasibim....çocuktum büyüdüm ve insanlar hala aynı şeyler için üzülüyor değişen dış dünya,iç dünyalarımız aynı kanamalarda..herkesin sorguladığı cevaplamaktan daha doğrusu çözüm üretmekten kaçtığı dünyamız......
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta