Mutluluğun Rengi Şiiri - Burak Ayoğlu

Mavi bir gökyüzü istiyorum,

Beyaz bulutlar dans ediyor derinliğinde,

Issız bir çınar var, gölgesinde uyuyakalmışız,

Gözlerinde,

Yapraklarında çiğ damlaları düşüyor yüzümüze,

Sana ve bana,

Damlacıklarda bir bütünüz artık,

Bir kuzu meliyor uzaklarda,

Derenin sesiyle uyanıyoruz şimdi,

Sana benziyor bak, gümüş gri,

Bazen yükseliyor tınısı, meydan okuyor bana, tıpkı senin gibi,

Güneş sımsıcak, derede yansıyor sarısı,

Tıpkı boynun gibi,

Kokluyorum seni, sımsıcak, ne de güzel kokuyor papatya gerdanın,

Bir tarlaya uğruyoruz sonra,

Ulu çınarın korumasındayız hala,

Her taraf bembeyaz gelinciklerle dolu,

Beyaz sensin, toprak kahverengi,

Yeni yağan yağmurun bıraktığı kokundayız,

Yola çıkıyoruz, uzun bir yol değil bu,

Eski taştan köprüden geçiyoruz,

Kimbilir kaç aşık geçti buralardan,

Kimbilir kaç aşık buluştu bu taşların üzerinde,

Dere gürül gürül artık,

Orman tam karşımızda, yeşilin her tonu, ağaçlar, her bir çeşidi,

Yavru ceylan yanıbaşımızda bizi izliyor,

Ürkek, tıpkı senin gibi,

Gözleri kocaman, simsiyah,

Siyah matem değil artık benim için,

Seninle siyah beyaz bana,

Güneş veda ediyor bize,

Giderken kırmızı bir akşam üstü bırakıyor, çınarın arkasında,

Kırmızı dudakların gibi,

Yanan alev alev, bazen suskun, bazen konuşkan,

öpüşü bir ömre bedel dudakların yanıbaşımda,

Mutluluğun rengi nedir diye sorsalar,

Kırmızı mı derdim yoksa boynun mu bilemedim,

Belindir belki de, saçının siyahı