Bir yerlerde ölüp kalıyorum,
yeniden ölmek için güne uyanıyorum ve gün içinde bir köşede ölüyorum.
Köşe taşlarını ölmüş ruhlar oluşturuyor.
Kilit konumunda bir canlansa her şey yıkılacak. Yıkımla birlikte geliyordu değişimler tarih boyu her değişimin öncesinde büyük bir yıkım vardı.
Ruhsal dönüşüm diyoruz biz şehirliler buna.
Yap İşlet Yık modeli ile cazip değişimlerden yararlanıyoruz.
Değiştin diyorlar sonra, arz talep dengesine bakmadan...
kalıyoruz öylece serbest ölümlerin ortasında.
Bırakınız geçsinler bırakınız öldürsünler.
Bırakınız efendim değiştirsinler.
Dünya değişti,
değişti diyorum nasıl değiştirdiklerine bakmadan.
Buralar taş duvar oldu , taşın ustasını görmeden ve de taş ustasına emri vereni bilmeden.
Duvarlar arasında öldüm, öldürdüler.
Dört duvar yetmedi kimseye
ben öldüm
Ekonomik kriz , bu zamanlarda ruhumdan çalıyorlar.
Bir artı bir duvarlarda kampanya var ,
daha çok duvar
daha çok taş
daha çok usta
yetmiyor öldüğüm
yetmediği gibi bir taş dikiyorlar
Ruhuma anıtlarınızı diktiniz.
Açılışa az kaldı, davet ediliyorum her bir ölüme
Soruyorlar, Bir bardak daha ölmez misiniz?
Teşekkür ediyorum her ölümün ardından
Teşekkür ederim ben yeni öldüm.
Yetmiyor ısrar ediyorlar " biraz daha ölmez misiniz ? " diyorlar.
Kıramıyorum,
kırılıyorum
bir sandalye üstünde ölüyorum.
Yetmiyorum
yetinmiyorlar
öldürüyorlar
Tükeniyorum
Tüketiyorlar
öldürüyorlar.
Öldüm diyorum duymuyorlar
Dört duvarda
dört ömür biçiliyor
Ömür biçiliyor
Lansmanı yapılıyor ölümlerin bir üst modelleri çıkıyor. Ruhunu getir değiştirelim diyorlar
hatta küçük farklarla öldürüyorlar
adına da değişim diyorlar.
Yeni ölümleriniz hayırlı olsun.
Teşekkür ederim
Güle güle eskitin
Teşekkür ederim
Bir şeyler istiyorum dört duvar arasında
her bir duvara Picasso Rafael Donatello Mikelanjelo çizsin istiyorum.
Duvarlarımı karalıyorlar. Ali Ayşe'yi sevmiyor
Kapitalizm kahrolmuyor. Boya yetmiyor
Çukur da evimiz ölümde babamız
Duvar yazılarımızı değiştiriyorlar sanki hiç Nazım şiiri yazmamışlar gibi.
Mutluluğun ölümünü çizebilir misin Abidin?
Biraz daha bakıyorum duvarlara
biraz da kendi kendime ölmek için.
Katil kim diye soruyorlar , katili arıyoruz dört duvar içinde , içimde, içimizde..
Katil hep uşak çıkıyor, hizmet sektörü de krizde !
Ölüme hizmet ediyoruz, unutma !
Mevsimler değişiyor iklim ölüyor
kıyamet diyoruz yaklaştı
içimiz hep bir küçük kıyamet
ölenler birikti öldüklerimiz birikti
sırat köprüsü de özelleşti
Ölümün sırrını vermiyorlar
Yeniden doğmam için
Buğra Kaan Sermihan
Buğra Kaan SermihanKayıt Tarihi : 2.9.2021 04:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buğra Kaan Sermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/02/mutlulugun-olumunu-cizebilir-misin-abidin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!