Sabah usulca perdeyi aralayıp
Gün ışığına el sallıyorum.
Gülümsüyorum bahar çiçeklerine.
Sonra; nisan yağmurları oturuyor kirpiklerime,
Soruyorum,
ben mutluluğun neresindeyim?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
