Mutluluğun Masumiyeti Şiiri - Yunus Bingöl

Şimdi ayrılıklar, aynalarda gizlenmiş birer cellat
Ya da harami olur
Az önce bir mutluluk nar kırmızısı bir tebessüm ederek
Bembeyaz bir tül perdeyi kendi gözlerine çekerek
Kadife kumaşları okşayarak, kalbimin penceresine kondu

Ah ayrılıklar! Sizi kurşunlamalı
Ya da karanlık bir zindana atmalı
Yüzüme kondurduğunuz öfkeyi unutmadım
Bir yılan gibi zehirlediniz beni
Nerdesiniz, çıkın karşıma dövüşelim
Silahım yok
Erkek gibi
Delikanlı gibi dövüşelim

Şizofrenik küstahlıklara terk edildi mutluluğun masumiyeti
Bir ayrılığın çığırtkanlığıdır, mutluluğun kalesini içten içe kuşatan
Bir ayrılığın nankörlüğüdür, mutluluğun boynunu vuran
Bir mutluluğun boyun büküşüdür,beni hüzünlere boğan
Refetkârane bir edayla mutluluğun gözyaşlarını siliyorum

Ayrılık Sancısı