Ey: mutluluk!
Hangi düşün sabahındasın?
Ey: mutluluk:
Ömrümüzü kemiren yaratık!
Hani bir tebessüme muhtaçken her bir yüz,
Sen hangi orospunun dudaklarında,
Hangi acemiyi sömürüyorsun?
Bir kucak dolusu
Bir sürü yürek biriktirdim,
Yaralı tüm yürekleri saklıyorum bakışlarımda
Mutluluk! Ey inanması en kolay yalan!
Vazgeçmesi en imkânsız arayışsın biliyorum.
Ama kolayca kandırdığın tüm insanların nefretiyle boğacağım seni!
Sonu belli uyduruk bir hikâyenin cafcaflı önsözüsün sen!
Baltalarımızla paramparça ederken taneciklerini
Bir akşamüstü kumsalda ateşe vereceğiz sana ait olan her anıyı
Bütün dünya el ele diyeceğiz ki
Mutluluk: işte şimdi öldürdük seni!
Ve ardından oturup ağlayacağız…
Özledikçe…
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!