Güneş her sabah yolcu ediyorsa ay’ı ,
Deniz, gökyüzüne katmışsa mavisinden kalanı ,
Gülüşün her olumsuzluğa rağmen ısıtıyorsa etrafı ,
Sevdiklerinin sesi yakınlaştırıyorsa uzağı ,
Ruhunu okşuyorsa hiç tanımadığın insanların selamı ,
Hele de demlenmişse çayın tavşan kanı,
Pencerene yurt kurmuşsa menekşenin moru , gül’ün al’ı ,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.