Önce Allah’a sonra sana sığındım
Tutunduğum son dalımdın
Mutluluk rüzgârı ile kırıldın,
İşte ben yine yere yığıldım
Zaten her zaman yaşamaktan ölmeyi seçtim
Ölene toprak, beni dert ve hüzün gömer
Senin mutluluğun her şeye değer
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta