Mutluluğun Gölgesi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Mutluluğun Gölgesi

Ne ayın şairiyim ne de günün gözdesi,
Şu akılsız başımı taşır durur gövdesi,
Milyon aramıyorum,yeter bana yüzdesi,
Acep bir gün uğrar mı mutluluğun gölgesi?

Hayatın kırağısı ak eyledi saçımı,
Şu zaman tüneline gömüverdim acımı,
Sırrımdan uzak tuttum dostlarımı,bacımı
Bilmem beni duyar mı mutluluğun gölgesi?

Bin kez teğet geçtiyse daha fazla deneme,
Teselliden ısınmam, buz yer etti sineme,
Bir ömrü feda ettim,değmese bu seneme,
Beni de can sayar mı mutluluğun gölgesi?

Sözlerim sitem değil,özümle söyleşidir,
Aklıma sorarsanız, doğrusu böylesidir,
Hatalardan ders almak beşerin meyvesidir,
Yanılırsam kaçar mı mutluluğun gölgesi?

Dileyen kaçsın benden,dileyen de görmesin,
Hakk bildiğimi derim, isteyenler sevmesin,
Yeter ki Mevla’m bizi asilerden bilmesin,
Liva-ül Hamd açar mı,Mutluluğun Gölgesi...?

Mustafa Hoşoğlu
27.04.2011