Mutluluğun Göçmen Kuşları

Sana veda etmek ne zor
Ne zor olmadığın bir dünyada yaşamak...
Bilsem kalplerimiz mi soğudu birbirinden
Aramıza kimin duvarları girdi ?
Bu hayatı seninle yaşamak isterdim korkusuzca
Seni bu kadar hızlı değil
Yavaş yavaş yaşamak isterdim sonunu hesaplamadan kalan günlerin...
Yarın gidecek korkusuyla değil
Her an yanimda kalacak inancıyla yaşamak isterdim
Birgün yıldızlar sönecek ; ay geceden çekip gidecek
Ben ki yıldızlar sönünceye dek her saniyesinde sevmek istedim seni..
Yıldızlar sönse bile korkmam seni sevmekten
Herşey çekip gitse birşey değil ama sen kalsan ...
Ben kalmasan da severim seni
Vedalar aşkı söndürmez herşey daha çok alevlenir
Düşlerini ateşe vermek ister veremezsin
Ayakların bir geri bir ileriye gider de
Uzaklara alıp başını gitmek istersin gidemezsin
Aşk gerçekse çok güçlüdür ölümden daha güçlü...
Gülün dikeni acıtır mi gülün canını
Onu koparanadir dikenleri kalkani..
Bülbül uzaktan seviyorsa gülü gerçek aşk değildir..
Bazen sevmemiş gibi yapmaktir insanin dikeni
Ve bazen gider gibi yapar insan kendini aldattiğini hissedene dek
Her insan sevdiği bir kitabın hep en başına döner
Sonunu bilse de yeniden hep yeniden okumak ister.
Sonu mutlu biten filmleri daima izlemek ister herkes
Çoğu zaman sevgisizlik yorar kalbimizi
Ruhumuzu incitir ilmek ilmek ördüğümüz düşlerimiz..
Mutluluk neredeyse kapıyı çalmak isteriz
Açılana dek bir daha ve son defa...
Kuşlar kadar özgür olmak ister oysa ruhumuzun içine kötü kuşları hapsederiz
İyiliğin ardından koşup kötülükle savaşırız içimizde
Ve gerçekte biz kendi kendimizi mutsuz ederiz
Hayatımız boyunca aşkı arar dururuz
Yaşayınca tilsimini yitirir herşey aşk gibi
Sevgi ruhumuzda bâki kalır
Yalnız sevgi kuşlarıyla kanatlanır ruhumuz
Zaman akar gider herşey kaybolur
Sevdiğimiz herşey gibi
Sevdiklerimizi kendi ellerimizle iteriz
Bazen bilerek bazen bilmeden..
Bazen sevdiklerimiz olmadan daha mutlu daha özgür oluruz zannederiz
Mutluluk getiren birşey yok.
Mutluluk kuşları çoktan göçüp gittiler
Kimbilir şimdi neredeler ?
Belki birdaha uğrarlar semtimize
Bir umut...
Kimbilir?