Mutluluğun gelişi Şiiri - Ohannes Çakraklı

Bu sabah biri geldi uyandırmaya beni,
Biz; hüzün, mutsuzluk ve Ben uyuyorduk...
Kovdu onları yattı yanıma...
Tanıyamadım sordum; kimsin Sen?
Kalk dedi kendine gel, uyan!
Kalktım, uyandım, evden çıktık beraber.
Yürüyorduk içim kıpır kıpırdı Onunla;
Yürüyorduk anlatıyordu...
Dinliyordum, kafamdaki bütün olumsuzlukları kovdu.
Sarıldı bana Ben de Ona...
Anladım dedim;
Sen huzursun, neşesin,mutluluksun...
Hayatıma Hoşgeldin...
Mutluluk Seni çok özlemiştim.
Nerdeydin? Niye geç kaldın?
Cevapladı.
Ben hep buradaydım.
Sen istemiyordun benimle olmayı...
Ama artık zamanı geldi.
Beni istedin,arzuladın ve Ben geldim İşte!
Sustum kalakaldım...
Onu çok özlemişim...