Öğretmenim tahtaya kaldırdı.
Mutluluğun formülünü yaz dedi...
''Safiye'' yazıp yanına kalp çizdim!
Bilmiyorum herkes neden güldü?
Öğretmenim, anlamış olmalıydı!
Bana haydi uzat elini bakıyım dedi.
Cetveli, gülerek avucuma indiriverdi.
Dayanamadım vay ANAM dedim.
Öğretmen anladı, bana anlattırdı.
Anam için yediğim hatırımda kaldı.
Kayıt Tarihi : 8.8.2014 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!