Mutluluğun Dört Hali Şiiri - Ekrem Yalbuz

Ne mutlu inleyen kalbe, hisseden öze
Ne mutlu kızaran yüze, ağlayan göze.

*
Dostlardan gelenler:

Rabbim karayı değil renklileri bağlatsın,
Seni kederden değil, mutluluktan ağlatsın........(İrfan Yılmaz)

*
Ağlayın ki yıkansın suya hasret benizler
Ağlayın ki yükselsin kifayetsiz denizler............(E.Yalbuz)

*
Gülümse çatma kaşını çatana inat
Gülümse ayna misali gülsün kâinat...............(Ümran Tokmak)

*
Birikir her kem bakış, göze barikat olur
Gözyaşı gözü yıkar, esma hakikat olur..................(E.Yalbuz)

*
Gözlerim utanmadan ağlayan gözü özler
Gözyaşların yanarken, gözüm özünü gözler……(Nuray Alper)

*
Kelimesiz ve harfsiz dildir gözyaşı,
Eli boş dönmeyen eldir gözyaşı..........................(E. Yalbuz)

*

Hakikatlı gözyaşı gönülden göze taşır
Ona râm olan gönül, yaşla Ona ulaşır......(Y.Ziya Karahasanoğlu)

*
Cennet seyre gelir bir damla inse
Gönüller taşa döner gözyaşı dinse.....................(E.Yalbuz)

*
Ne dendi mutluluk için, ne dendi söyle,
O gönlün duasız ise, dur mutsuz öyle.............(Çağlar Karataş)

*
Bir pınar ki kurumuş; sittin sene kim özler
Ancak anlayabilir, ağlayabilen gözler.............(Gençosman Denizci)

*
Pınarsız bir belde, yangın çölüdür
Gözlerde yaş yoksa, ruhlar ölüdür..................(E.Yalbuz)

*
Ne mutlu o pak gönül’e, hamd eden dile
Ne mutlu sabreden hale, zikreden dile.........(Âşık Gürkani)

*
Huzurun anahtarı; sebat, ihlas ve şükür,
Nefsini dizginleyip melun şeytana tükür.........(Fesih Aktaş)

*
Dökülmezse gözyaşı, kalbi çöle döndürür
Hak için düşen damla, cehenne mi söndürür........(Yener Sezgi)

*
Yoksa bir insanda şefkat, haya, merhamet
Neye yarar ferasetsiz kalıp ve kamet.............. S. Karahocagil