Mutluluğun Cinayeti Şiiri - Abdulhakim S ...

Mutluluğun manası dedi adam...
Sonra sustu, sus pus yüreği kan revan,
Kırık bir kalp ve milyon parça bir yürek; ağlamasını unutmuş bir çift göz.
İçerisinde hasret saklı korkutucu bir dünya ve hiçliğe özlem...

Kimsesiz, kırgın, umutsuz sessiz çığlıklardan ibaret bir ibadet,
Yok oluş öncesi atılan bir adım, ardından bir cinayet,
Çıkmaz bir sokak, bataklığa düşen inciden bir yürek,
Şimdi karar zamanı; ölüm mü yoksa hayat mı?..

Toprak kan içinde, etrafta ölümün çekici kokusu,
Tanrılar Aleminden yükselen alaycı kahkahalar eşliğinde Kader,
Çorak toprak, alev yağmuruna karşın alevden şemsiye!..
Cehennem'e açılan kapı ve ortasında hayat.

Sorgulamaya devam ederken adam; Mutluluğun yardım çığlığı,
Ateş çemberinin ortasında yok olmaya mâhkûm umutlar!..
Arş-ı Alâdan inen sabır dolu matemli sözler,
Yok ok oluş öncesi son sözler.
Boş ver dedi adam boş ver; artık hiç bir kifayet yok, bu Mutluluğun Cinayetidir!..

- A. HAKİM -
30.06.2023 00.30