Mutluluğun Adresi Şiiri - Fatih Erbaş

Ey mutluluğu ararken yorgun düşen insan,
Sana söylüyorum ne şöhrette ne makamda.
Gerçek şu; bu yolların sonu mutlaka hüsran,
Aradığın yitik, aşkla süslenmiş yaşamda.

Hele bir yokla kalbini neler söylüyor duy,
En güzel öğretmendir, nasihatlerine uy,
Ve sana sorumluluğunu hatırlatacak huy,
Asrında değil, bin dört yüz senelik İslam’da.

Buldun mu ki seni O’ndan kurtaracak bir el,
Hatırla, bütün dostlarını alacak ecel,
Büyük Buluşma’da soracaklar; ‘’Hani amel? ’’
İşte o amel, adres: Kabe’deki ihramda.

Kalacaksın yapayalnız karanlık kabirde,
Senin olmasa ne çıkar, bir kuru sedir de,
Bütün mahlukat, bütün varlık nihayet ‘’Bir’’de,
Sana çok gürünen, işte bu kutsi rakamda.

(11.12.10 / Akdağmadeni)