mutluluğun adıydı,
karanlıkta;
gölgen boyu yürümek.
mutluluğun adıydı,
adımlarında
zirvelere erişmek.
mutluluğun adıydı,
dalından topladığın
zeytinin acısını
bir lokma ekmekle
paylaşarak
gidermek.
mutluluğun adıydı.
29.11.2006-ant-lara
Nazan İzmirliKayıt Tarihi : 2.12.2006 12:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)