Mutluluğumsun Şiiri - Herdem Ankara

Kırk yıldır aranan sevgi yüreğimin kurgusu
Ne böyle sevildim ne de böyle sevebildi yüreğim
Hep bir farklılıktı aradığım zihinde çizdiğim resim sendin
Seven, hisseden üzüntüsünde bile gözleriyle gülen
Flu yalnızlıkların gizemli gücü sen
Kollarında huzur içinde yaramaz bir çocuk ben
Yüreğe kazınmıştır ismin
Uzaklarda bilirsin çok yakınında olduğu halde
Bir gün gelecek mi?
Sorgusuz, sualsiz sevecek mi?
Üzüntü dolu kalbi bakışlarımda görecek mi?
Derdime derman, canıma can olacak mı?
Beni ben olduğum için sevip ben olduğum için gurur duyacak mı?
Mutluluğu yaşayıp yaşatacak mı?
Dersin ya hani
Dokunmadan, görmeden, konuşmadan sevdim ben seni
Bir an hayallerimden şüphe etmediğim sendin tuvaldeki o gizli resim
Geri planda düşünülen;
Görmeden sevilen
Dokunmadan hissedilen
Gözlerine bakmadan kalbin derinliklerinde mutluluğu gördüm ben
Her buluşma küçük çocuğun en çok değer verdiği an
Her ayrılık yüreğe düşen damla olsa bile
Mutluluğumsun, huzurumsun, canımdan öte can, ruhumsun sen
Hikmet ERDEM
20/11/2011