Bugün Mutluluğumun bilmem kaçıncı günü,
İçim yangın yeri virandır, bundan kime ne?
Annem babam yanımda sanki cennetin günü
Sizin için yaşıyorum milletten bana ne?
Anladım ki gerçek kucak anne kucağıymış,
Sevgili de ne imiş varken ana şefkati,
Anladım ki gerçek ocak baba ocağıymış,
Biz babadan öğrendik mangal gibi yüreği.
Her daim düşman oldum sırtımdan vuranlara,
Kalleşmiş yol gösterip aynı safta duranlar,
And içtim ölünceye dek sizinle olmaya,
Mutlu günler göreceğiz şükret yarınlara.
Ailemin yanı huzur sanki şefkat günü,
Mutluyum bunun için kalemim mürekkebim,
Olmadı geçmedi sizsiz huzurlu bir günüm,
Tek geleceğiniz benim bekleyin o günü.
Sizin güveniniz boşa çıkmaz benden yana,
Siz güvenin her zaman yeterde artar bana,
Göreceksiniz onlar muhtaç kalacak bana,
Tanrı kimseyi muhtaç bırakmasın onlara.
Hiç üzülmeyin bu günlerde geçip gidecek,
Kimin dost düşman olduğunu herkes görecek,
Şimdi anladım insanlığı ve yaşamını,
Sevginin ne olduğu ne işe yaradığı.
Sözün özü gerçeğine gelecek olursam,
Tanrı korusun geleceğimi ve de bizi,
Düşersem bir şey beceremez isem yıkılmam,
Tek güvendiğim şükrettiğim Tanrı dır benim.
Kayıt Tarihi : 29.1.2019 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığıma şiir inin devamı niteliğinde.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!