Mutluluğum Şiiri - Yaşar Kopuz

MUTLULUĞUM

Hep yanımdaydın çocukken,
Mesela top oynarken,okula giderken,
Yemeğimi yer,suyumu içerken.
Geceleri uyurken,misket oynarken,
Çocuklarla oynarken,elma çalarken.
Yeni yeni elbiselerimle gezerken,
Hatta pis sular da bile oynarken.
Daha doğrusu,yani,sözün kısası,
Sorumsuzca,geleceği düşünmeden,
Yaşarken.

Biliyorum şimdi neden terk ettiğini,
Çünkü günler sorumlulukları yıktı üstüme.
Hayatımı kazanmak kavgası başladı artık,
Sen korkup kaçtın,ben ise yalnız kaldım.
Her şeyi düşünerek yapmak zorundayım,
Tabiatın kuralı buymuş,ayrılmak,
Evet,sorumluluklar ayırdı ikimizi.

Bak nerden sesleniyorum sana,
Mezar mı,Cennet mi bende bilmiyorum.
Fakat haykırıyorum,MUTLULUĞUM nerde diye,
Neden duymuyorsun bu yalvarırca sesimi?

Bazen çok yanıma geliyorsun aniden,
Mesela,sınıfımı geçtiğim zaman,sevdiğim an.
Ama kalbime dolmadan dönüp kaçıyorsun,
Neden,neden beni hep yalnız bırakıyorsun?

Artık yollarımız ayrıldı bizim,
İnanamıyorum daha birleşeceğimize.
Fakat ümidim var yinede,
Mezarımda sessizce birleşmemize.

Neden seni ister bütün insanlar,
Çocuk bile olurlar bazen senin için.
Madem ki o kadar kıymetli ve güzelsin,
Gel gönlüme gir desem gelirmisin?

Yaşar KOPUZ…17.06.1974…İstanbul