Mutluluğu Uzaktan Seyrettik

Mutluluk çok uzaklarda kaldı artık yetişemem
Çok uğraştım tükettim kendimi hiç sevinemem
Ne bedeller ödedim nafile kimseye güvenemem
Bırakın beni bu halimle sözlerinizi hiç çekemem

Kendim aciz kalmışım kimseye yardım edemem
Herkes kendini avutuyor artık kendime gelemem
Toprağa yaklaşmış vücut bir nefes dahi veremem
Sanki çok çabuk yok oluyor güzellikler getiremem

Bir mucizede istemiyorum artık acılarla üzülemem
Sözler veremem kimseye söylediklerini getiremem
Dünya yine aynı dünya kötüyle beraber dönemem
Yere batsın ihtiraslar doyumsuzluk hiç yetişemem

Olsun haktan gelsin sıkıntılar hiç kimseden bilemem
Çaresi olan derde sevinirim saysa dertleri bitiremem
Geçen günler yükten düşer günahı vebali çekemem
Nefiste bizden uzak olsun artık yanımda götüremem

Mutluluğu uzaktan seyrettik sadece öyle yetinemem
Eskilerden bir güzellik yok artık sevinçler getiremem
Sevgiden yana yoksulluk acıymış hiçte yükselemem
Ömür acıyla düşe kalka geçti dayanmaz sürünemem