ben yaralanmış sincap
gözlerim dalıyor uzaklara
bir yaz serçesi gibi
güleçtim önceleri
uçarken rüzgârlar gibi
kiraz ağaçlarında
nerdeydim?
galiba meyhanedeydim.
şarkılar neden üzgün?
ne zaman bira içsem
gözlerim cehennem oluyor
bakıyorum camdan aşağı
camdan aşağıda bir adam görüyorum
cebinde yüz paket sigara
bir deri bir kemik kalmış
yüzü musalla gibi üzgün
düşüyorum
üşüyorum bu mahzende
ısıtmıyor serçelerin gözleri
mutluluk nerede anne?
ceviz dallarının içinde mi?
göğsünde mi sonsuz çayırların?
güllerin kokusunda mı?
uğuldayan rüzgârda mı?
uyumakta mı yastık yorgan?
gülmekte mi ölüme inat?
ne kadar karanlık
simsiyah bir keder oldu geceler
gözlerimde hüsran bulutları
sanki öldü tüm sevdiklerim
dönülmez bir vapura bindiler
mutluluk kaçtı elimden
sarı uçurtmalar gibi
ah
ne kadar karanlık
herkes izliyor acılarımı
ah herkes izliyor
yüreğime saplandı
yalnızlığın hançeri
ve derin kederler
gri gökyüzüne bakıyorum
Kayıt Tarihi : 11.4.2016 15:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
