Bu gün çok farklı bir şey oldu... Hiç ummadığım bir yerde,hiç ummadığım bir zamanda karşıma çıktı.
Hiç tanımadığım biri...(? ? ?)
Ve öyle baktıki,yüreğim... yüreğim... bilmiyorum....
Nasıl desem...? Sanki onu tanıyormuşum gibiydi.
Gözleri ve gülüşü... okadar tanıdık geliyordu ki bana...
Ama yinede o gözlerinde bir şey vardı. Hüzünle karışık acılar vardı... Acılar çekmişti sanki ve onu tanıyordum sanki...
Elini uzattı 'merhaba' dedi. Dedi ve sustu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
