MUTLULUĞU ÖĞRET YÜREĞİNE GÜLÜM
Kaderimize ayrılık yazılmış bizim gülüm
Sen gülmeyi öğret yüreğine, ben ölmeyi
Anımsarsan yaşadıklarımızı asla üzülme gülüm
Sen mutluluğu öğret yüreğine, ben ölmeyi.
Kardelenler gibiydi sevdamız, inatcı ve sabırsız
Ne yandık soğuktan ne üşüdük güneşsiz
Hüzün fırtınaları ile savrulduk zamansız
Sen mutluluğu öğret yüreğine gülüm, ben ölmeyi.
Kumrular gibi, gözlerimize öğretmiştik sevmeyi
Aklımıza hiç getirmemiştik birbirimizden gitmeyi
Seni kaybetmekle ben, unuttum inan gülmeyi
Sen gülmeyi öğret yüreğine gülüm, ben ölmeyi.
Yine de ara sıra gelmeni istiyorum düşlerime
Biz güzel ve onurlu bir aşk bıraktık maziye
Perişanlığım, bu acılarım seni üzmesin diye
Sen mutluluğu öğret yüreğine gülüm, ben ölmeyi.
Tadı yok, anlamı yok sensiz geçen bir günün
Ben ölmeyi öğretiyorum artık yüreğime gülüm
Kapkaranlık gecelere dönmesin diye gündüzün
Sen gülmeyi, sen mutluluğu öğret yüreğine gülüm.
Kemal Küçüktekin
Karaman
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 11:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!