Ah şu yıldızlar
ne olurdu ki
bir kuyruk uzatıp alsaydınız beni
çok zamanınızı da almazdım
belki biraz ayla dertleşirdim
belki biraz bulutlara sarılırdım
belki dertlerimizi haykırırdık
birkaç damlayla dökerdik içimizdekileri
Ah şu rüzgarlar
ne olurdu ki
bir sonbahar yaprağı gibi
alıp götürseydiniz beni uzaklara
bir kuş gibi süzülürdüm belki
bir çocuğun saflığını taşıyan
kırmızı uçurtmalar gibi gökyüzüne sarılırdım
ömrümün son demlerini yaşarken
insanlarda arayıp da bulamadığım
durmadan benden kaçan
beni yalnızlığa mahkum bırakan
mutluluğu bulurdum belki
Kayıt Tarihi : 17.11.2020 11:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bir kez bile götürmedi dertler
...
Zevkle okuttunuz
Mutluluk kovalamaktan
yorgun düşüyoruz.
Yorgunluk da bizi
mutsuz ediyor.
Ne demiş şair armuda taş atma
bekle dibine düşecek
Düşmanı öldürme bekle ölecek.
O HALDE MUTLULUK PEŞİNE
DÜŞMEYELİM O BİZİM PEŞİMİZE
DÜŞECEK.... Çünkü hırs sebeb-i hasrettir.
TEŞEKKÜRLER ŞAİRİM TEBRİK EDİYORUM
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim
Saygılarımla selamlıyorum
TÜM YORUMLAR (2)