Gün doğuyor bilinmeyen bir yerde
Rüzgar toprağı savuruyor
Sessizlik hakim denizde
Dalgaların sesine
Martıların çığlıkları eşlik ediyor
Özlem gideriyor güneş yeryüzüyle
Ben ise buradan uzakta
Karanlık ve taşlı bir yolda
Mutluluğun peşindeyim
Kimi zaman sert rüzgarlar
İtiyor beni uzaklara
Ya da kalın geçilmez duvarlar
Geçit vermiyor boylu boyunca
İnadına yılmıyorum
Olanca gücümle
Koşmaya devam ediyorum
Biliyorum ki
Yolun sonunda o bilinmeyen mekanda
Rüzgar toprağı savuracak
Güneş yeniden doğacak
Martıların çığlıkları
Sevgimin çığlıklarına karıştığı anda
Ben de mutluluğu bulacağım
Bir daha kaçırmamacasına.
Kayıt Tarihi : 13.6.2003 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!