mutluluk Sensiz gelecek kadar
acımasız olmasın diye
gülmeyi unuttu gözlerim
yalnız ve biçareyim
imkansız bir umudu tüketir yüreğim
beklerim açılsın diye kapıları göklerin
ah ölüm, bilmem ki nerdesin
hani yaşamak olmasaydı Sana dair
varlığını hissettirmeseydi özlemler
yokluğun ateş gibi çökmeseydi bağrıma
ve acı, ilaç olmasaydı kalbime
bilmiyorum ne yapardı yüreğim
ölesiye sevdiğim Rabbim
mutluluk Sana tapmakmış anladım
attım aşk kadehini elimden
söktüm dünyalıkları kalbimden
ağladım, ağladım ta ciğerlerimden
mutluluk Sensiz gelecek kadar
acımasız olmasın diye
vazgeçtim tüm o sahte gülücüklerden…
12.10.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.10.2009 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!