Mutlu yıllar dedi şair

mutlu yıllar dedi şair,
diz çökmüşken gece demini serip ıslak asfalta
sonbahar yaprakları eşlik ediyor düştüğü yerde susku vakti
nefesim yetmeyecek korkarken derinde kalmış otuzbeş yaş
hayalde olsa soluksuz şehvetin önümde
saklıyor seni, çok yalnız kalmış ellerim
bekliyorum ki sen
sokak lambasına gizlenmiş kelebek gibi
sustun hep sadece ışıkta kanat çırparak
sensiz kaldığım günleri boğarken rüzgar
fısıldıyor ağır aksak senli zamanı
mutlu yıllar dedi şair
sırtımda taşıdığım yorgunluk tarumar edilmiş bir an
beni görmezden geldin bir yıl daha
puşt bir zamanda yüreğimin gölgesine sığınarak
içindeki acıyı boşaltan mahzun teslimiyet
sürükleniyor kıçı başı oynak bir bulut gibi
sensiz sevişiyorum deli zamanların eşkıyası
oyuncağı alınmış bir çocuk gibi suçların en büyüğü
ateşimizin söndüğü an grip yatağına sorgudan arınmış
ben yeniden doğacağım eksik zamanlı hücrelerinde ansızın
bu gece ihanet senide arayacak ansızın aç kapını
yankılanmadan kaybolacak kendi içinde eriyen bir çığlık
sürgit bu gece bir avuç içi gökyüzü kibrit alevi vakti yıldızlar
yarım kalmış uğultusunda don tutmuş bir hayat
yanıma aldım eski anları
senin hayalinle boca edilmiş kusursuz sevişme vakti
bekliyor beni bir yeni yaş
mutlu yıllar dedi şair
mutlu yıllar