Mutlu Yıllar Şiiri - Fuat Eriçok

kim istedi
keşke bekleseydi
gelmeseydi
hepsi biraz daha uğursuz geliyor son yıllarda
gelen aratıyor fellik fellik gideni

tam eskisine alışır gibi olmuştuk
o da neredeyse olgunlaşmış gibiydi tam
bu yumurcak da biraz sabretseydi
bir yılda ne rezillikler görecek
nasıl kirlenecek hızla masum bedeni

geldiği gece bir dolu masraf
karmakarışık çer çöp etraf
çoğunun midesi yangınlarda
çoğu uykulu mahmur
neden eğlenirlerse
nasıl eğlenmekse artık bu
aptal kazalar abuk kavgalar
acı kötülükler
neler neler var
tuzakla dolu her kuytu

yıkılıp sızan sarhoşlar
yamuk ağızlarda ezber sloganlar
mutlu yıllar mutlu yıllar
para pazarı ekranlarda
reklam arası bin yıllık programlar
aslında herkes kendinden kopan bir parça arar
eğleniyorum diye bağırır sokaklarda
gerçekte içi yanar

mutlu yıllar
mutlu yıllar

ne zaman anlar ki bu akıllar
mutlu olmanız için geçmiyor yıllar

ah öğrenin artık yeter
mutluluk dediğin
eğlencenin en iyi yerinde biter

görmüyor musunuz
gitgide aşınıyor
gitgide her şey
geçtikçe yanımızdan yıllar
nerdeyse kuma dönüştü dönüşecek
çocukken sahilde oynadığımız çakıllar

neyse boşverin
yakıp sahte çamların ışıklarını
hazırlayın hindileri meyveleri
doyurun eğlence âşıklarını
ve gece yarısı tam on ikiyi vurduğunda zaman
öpün sevdiklerinizi
ve bağırın deliler gibi
mutlu yıllar mutlu yıllar mutlu yıllar
delinsin kadehin dibi
vursun davullar yaman
savrulsun sapla saman
unutup gerçekleri uyuşsun akıllar
siz de unutun ömrün bittiğini
sevinin oynayın çocuk saflığıyla
kafanıza külahlar takın

mutlu yıllar
mutlu yıllar
kendinize iyi bakın

(28 aralık ’06)