Mutlu Yaşayandık Şiiri - Mustafa Duyar

Mutlu yaşayandık biz
Göz gözede bakışarak.
Yavan ekmek yedikcede
Halimize şükür ederdik.
Görüşemediğimiz zamanlar da
Birbirimizi arardık...

Gam kederli anlarımız da:
Ayrılmazdık evimizden.
Bu yalan dünya’da
Beraber mutlu olandık.
El e le tutuşup
Neşeli anlar yaşardık...

Benden ayrılıp giden oldun.
Gönlümde ki aşkını alarak.
Sevdanla yaşadığımı,
Sensiz olamayacağımı,
Bunu sen bilerek...

Yetmez mi bu kadar özlem.
Seni arıyorum her an her yerde.
Gecelerim sabah olmuyor.
Hayatı yalnız yaşadıkca
Gel artık yarim
Senden ayrı durdukça
Aydınlık dünyam kararıyor...
Seven gönül beklemesini de bilmeli.