Mutlu yaşayandık
Biz kendi evimiz de:
Göz göze de bakışarak.
Yavan ekmek yesekte
Halmize şükür ediyorduk.
Görüşmediğimiz zamanlarda
Mecnun -leyla gibi arıyorduk.
Gam kederli anılarımız da bile;
Ayrılmazdık evimizden.
Bu yalan dünyada
Beraber mutlu olandık.
Ele ele tutuşup;
Ayrılmayıpta gezendik.
Benden ayrılıp giden oldun,
Gönlümdeki aşkını isteyerek.
Sensiz yaşayamaz olduğuma
İnanıpta bilerek.
Yeter artık bu kadar çile
Seni arayan oldum
Her gün her gece
Gecelerim sabah olmuyor
Yalnız yaşadıkça.
Kayıt Tarihi : 12.5.2010 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!