Mutlu Ya Da Mutsuz Şiiri - Sena Akgüneş

Mutlu ya da mutsuz fark etmez son sondur
Biz ne mutlu bir çift ne de sıkı iki dost olduk
İster gel ister gelme sevgi kaldı özleme
Bir kere gidersin kafamda bin sancı
Canım kaç kere yandı başım ağrımıyor artık
Tüm duygularımı kaybettim bir şey gelmez elimden
Kim derdi ki denizin en dibine batacak aşkım
Yüzümden düşen bin parça şiir
Kalbim boş bir liman ruhum okyanusta
Yüreğim de kor alışmak çok zor
Bu sefer yenik düştüm istesem de dönmeni
Susturmak mı gerek içimdeki seni
Şu kuytularda milyonlarca gözyaşı bıraktım
Yolun başındaydım lakin derin derin soluklandım
Ben sensizliğimi tarif etmekten sıkıldım
Yüzümden düşen parçalar,günlerimde fazla fazla acı var
Her gün aynı seneryoda oynayan meraklarım
Ellerimden ellerini bırakmaz dün anladım
Sözlerimde bin hayır var hayr-ı şerde sakladım
Sözümde söz benim bak,alıştım gölgeme
Saatler geçer mi bilmem gölge düştü üstüme
Kimi severek gitti,kimi takmadı bak
Ne ara “biz” biz olduk! ne ara bittik
Artık bunu kabul edelim mutlu ya da mutsuz son sondur sevgilim

Bu veda değil hatrın kalacak hatırladığım kadar.