Gözlerim dalıyor yolculuklara
Bilinmez uzaklara
Dönülmez akşamın ufkunda
Susuyorum çaresizce sana
Suskunluğun çarpınca benim kıyılarıma
En sessiz harp oluyor adın ve sen
Ruhumun ilmeğinden akıyor yüreğime
Sadece bana büyüyorsun gözlerimde
Nereye elimi uzatsam sensizlik çarpıyor elime
Ve ıssız bir gecede sen dökülünce gözlerimden
Gamzelerimde senin için biriktirdiğim pırlantalar
Değerini anlayabilecek ben değilim
Ben suskunluğa gömülmüş
Kendi içinde parçalanan bir yara
Derinlere işleyen bir acıyım şu anda
Mutsuzluğum yalnızlığımdan olsa gerek
Çaresizliğim sadece seni özlemek
Özlem aşılsaydı geriye sadece sen kalırdın
Susuşlarım aslında bu sevdanın hatırına
Gün geçtikçe özleminle yanıp bitiyorum
Seni düşündükçe kendimden bir parçamı feda ediyorum
Gömüldüğüm karanlık içinde savaşırken
Işığım olman için sana gelmek
Benim olmayacağını bile bile seni severken
07 Temmuz 2015
Salı
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!