GELİRSEN BİR GÜN
Gelirsen bir gün;
Mutsuzluğunla, yürek sızınla...
Alırım seni koynuma, koymam kapı eşiğinde...
Ellerimi, kollarımı açar; sana ömrümü veririm...
Bizler gitmeni hiç istemedik...
Vakit çok geç artık ve gidiyorsun...
Gitme diye çok dil döktük; ama anlamadın...
Aldın da gittin ne varsa yüreğimizde...
Ne vefa koydun ne de kadir kıymet...
Aldın, aldın da gittin neyimiz varsa...
Düşünmedin geride koyduklarını...
Hiç sordun mu kendine?
Günahsızdı sana bakışlarım...
Uzanan bir el kadar yakındı...
Kalp atışlarım yüreğine...
Sadece seni biliyordum bedenimde...
Bazen bir hıçkırık tutardı...
Sen iyi olursan herkes iyiymiş.
Sen kötü olursan herkes kötüymüş.
Sen güzel bakarsan her şey güzel olurmuş.
Uzayan gecelerin şahitliğinde,
Güneşin doğuşunda seninle güne merhaba derken,
Çocuklar gibi şendik...
Yağmurların ıslaklığında,
Pencereye vuran damlaların günahsız şahitliğinde,
Birbirimize sevdalandık seninle...
Üşürken umutlar yağmurun soğukluğunda...
Gecenin sessizliğinde uykulara dalarsın...
Düşlerinin yalnızlığında kendini bulursun...
Senden başkada gerçek yoktur kendi sonsuzluğunda...
O an geçmişin gelir gözlerinin önüne...
Çok şey yaşamışındır, yaşatmışındır...
Sen, benim gözlerimi nemlendiren en coşkulu bakış…
Ellerimin içinde sakladığım duam…
Zamanın her anında yaşanan özlem…
Gülüşlerin içine gizlenen mutlu(luk)…
İlk kar sevinci gibi mutlu(luk)sun sen…
SANA GELDİM İSTANBUL
Zamansız vakitlerde düştük yollara, yorgun ve güçlü…
Aldırış etmedik hiçbir söze ve dönmedik ardımıza…
Koştuk, gurbet denen sefalet kültürüne…
Kimisi medeniyet der, kimisi taşı toprağı altın…
ŞİMDİ YOKSUN
Ey büyük dost!
Sen gidince, sol yanım boş kaldı, kanadı…
Paramparça oldu…
Sen gidince, sabahlar olmadı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!