Sen benim en büyük ezikliğimdin içimde
Yetişemediğim insandın düşlerimde
Hep gitmek isteyip gidemediğim
İsmini bile bilmediğim bir şehrin
Uzaklarda parlayan ışıklarıydın
En sevdiğim sakiniydin hayal dünyamın
Hep kırmızı halılar vardı önünde
Ve kalbinde
Yuva kurmuştu bir kırlangıç
Birkaç aylık ömrü boyunca
Çevrende uçup durmaktı bütün istediği
Sonra kaybolup gidecekti çığlıkları
Bu masalın bitişinde
Mutlu son sadece senin için
Kayıt Tarihi : 16.8.2005 09:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anıl Ozan Gökbakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/16/mutlu-son-9.jpg)
Bedeninle birlikte duygularının ve benliğinin de büyüyüp olgunlaşmasını görebilmek benim için herşeye değer. Doğru yoldasın oğlum ve bunu görebilmek bana en güzel hediye........
TÜM YORUMLAR (1)