Mutlu Son Şiiri - Yunus Bayram

Dilde susar eğer ki kalp yorgunsa
Erkekte ağlar eğer ki kaybedecek bir şeyi kalmadıysa...

Canım dediğimdi oysa canımı en çok yakanlar.
Hesabını vermeye bile korkup kaçanlar.
Yüzleri temiz görünüp yüreğinde insanlık kalmayanlar.

Son nefesimde olsa diyeceğim iki kelime
''Verin hesabını '' kana bulanmış yüreğime
Hoş kalmayın , yaşattıklarınızı yaşayın
Eğer ki vicdanınız rahatsa
Beddua değil dua olsun size...

Ne değerler verdim canım kadar
Ne savaşlar verdim tahmini zor olacak kadar
Ne kayıplar verdim bir daha gelmeyecek kadar
Ne suskunluklar yaşadım kalbimi kıra kıra

En çokta haklıyken kaybettiklerime sevindim ben bu hayatta
Onlardı aslında beni ben yapan
Olsalar şimdi bir teşekkür ederdim
Sonrasınıda Allaha havale ederdim.

Bende herkes gibi inanırdım bağlara.
Hani bu anne baba kardeş dedikleri var ya
Ne acı..

Bir dostun olsun sırtın yere gelmez derlerdi
Sırtına sapladıkları hançerlerden gelmezmiş o sırt yere
Sırtıma saplanan hançerlerden yer kalmadı ulan
Ne acı..

Yüreğimi kanattıkları gibi yetmezmiş gibi
Ciğerimide yakanlar oldu birde.
nefes alıyorsun ama ciğerine varmıyor.
Ne acı.. Söylenecek söz kalmıyor.

Ne çok inanmışım ben yalanlara.
Oysa gündüzün bile karanlığı varmış
Yalanı söyleyen pinokyo değil insanlarmış
Ne acı.. Kalbimi kıran hepde onlarmış.

Yıkılmadıysam tek şükrüm Allaha.
Sızlamıyorsa vicdanım tek şükrüm aklıma
Kaybettiysem ne yazık ki o insanlara.
Kavuşmadıysam mutluluğa tek sabrım imtihanıma...

Kimseye dokundurmuyorum artık ruhuma
Yalnızım . Yorgunum. Ve eziyetimde sadece kendi kendime
Kaybettiklerimi özlüyorum, vazgeçtiklerimi değil.
İşte... Bir hikayeydi bendekide herkes gibi
Maalesef ki her hikaye gibi mutlu son değildi.
Mutlu son değildi..